ตอนแรกก็ลังเลว่าจะตั้งห้องไหนดี บางรัก หรือ บางขุนพรหม
ตัดสินใจตั้งทู้ในห้องบางขุนพรหมดีกว่าถือว่าเป็นวิเคราะห์ละครไปก็แล้วกัน ทางบางรักดูดราม่าไป
ทำไมถึงตั้งชื่อกระทู้ว่า Descendants of the sun กับมุมมองความรักที่เปลี่ยนไป
เพราะตัวเองเป็นสาวโสดที่แข็งแกร่ง แบบชั้นดูแลตัวเองได้ ดูหนังคนเดียวได้
ชอปปิ้งคนเดียวได้ กินข้าวคนเดียวได้ เที่ยว ตปท. คนเดียวก็ทำมาแล้ว แล้วก็รู้สึกเฉยๆ กับการมีแฟน/คู่รัก
ส่วนตัวจะรู้สึกขนลุกแล้วก็เลี่ยนทุกครั้งเวลาเห็นคู่รักทำเรื่องง่ายๆ ให้กัน อย่างเลื่อนเก้าอี้
ตักข้าวให้ เช็ดปากให้ หยิบนู้นนี่ให้ ก็คิดเหมือนนังกอล์ฟมาก
แต่พอมาดูเรื่องนี้ความคิดตัวเองก็เปลี่ยนไป
ด้วยความที่ตัวเอกของเรื่องทำอาชีพที่ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กัน แล้วอีกคนก็สามารถตายได้ตลอดเวลา
ทำให้ทุกวินาทีที่อยู่ด้วยกัน มันดูมีค่าสำหรับทั้ง 2 คน
แล้วฉากที่พระเอกมัดผมให้นางเอก บทมันทำให้เราไม่รู้สึกเลี่ยนเลย
แต่กลับทำให้ซึ้งน้ำตาแทบไหล แล้วก็ทำให้เราคิดได้ว่าสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้มันมีค่ามากแค่ไหนสำหรับคนที่รักกัน
และก็ฉากผูกเชือกรองเท้าที่เขาแสดงให้เห็นว่ารักและเป็นห่วงผู้หญิงคนนึงมากแค่ไหน
พอได้เป็นแฟนกัน หน้าที่ ที่ต่างคนต่างรับผิดชอบ การมาทานอาหาร ด้วยกันกลับเป็น fast food แทนที่จะเป็นดินเนอร์ใต้แสงเทียนอย่างคนทั่วไป
แค่เขาพับกระดาษห่อแซนวิชให้เธอ เช็ดปากให้ เราที่เป็นคนดูกลับตื้นตันน้ำตาไหล
คำขอบคุณก็ไม่เหมือนคู่อื่น
ที่สำคัญที่สุด...ทำให้ จขกท. เข้าใจความรู้สึกของญาติ/คนรัก ของทหาร/ตำรวจ ที่ออกปฏิบัติภารกิจที่เสี่ยงอันตราย
คนเขียนบทเก่งมากที่ทำให้อินและรู้สึกได้ขนาดนี้ ถ้าสุดท้ายพระเอกไม่กลับมาอย่าว่าแต่ทิชชู่เลย เอาผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำตาเลยดีกว่า
สำหรับตัวเองแล้ว เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่คนรักทำให้กันมันไม่ใช่เรื่องน่าขนลุกอีกต่อไป
เมื่อต่างคนต่างแสดงออกถึงความรักที่มีให้กันมันก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะคะ
แล้วมาดูกันว่าตอนสุดท้ายละครเรื่องนี้จะ Happy ending หรือ Sad ending กันแน่
[Spoil]Descendants of the sun กับมุมมองความรักที่เปลี่ยนไป
ตัดสินใจตั้งทู้ในห้องบางขุนพรหมดีกว่าถือว่าเป็นวิเคราะห์ละครไปก็แล้วกัน ทางบางรักดูดราม่าไป
ทำไมถึงตั้งชื่อกระทู้ว่า Descendants of the sun กับมุมมองความรักที่เปลี่ยนไป
เพราะตัวเองเป็นสาวโสดที่แข็งแกร่ง แบบชั้นดูแลตัวเองได้ ดูหนังคนเดียวได้
ชอปปิ้งคนเดียวได้ กินข้าวคนเดียวได้ เที่ยว ตปท. คนเดียวก็ทำมาแล้ว แล้วก็รู้สึกเฉยๆ กับการมีแฟน/คู่รัก
ส่วนตัวจะรู้สึกขนลุกแล้วก็เลี่ยนทุกครั้งเวลาเห็นคู่รักทำเรื่องง่ายๆ ให้กัน อย่างเลื่อนเก้าอี้
ตักข้าวให้ เช็ดปากให้ หยิบนู้นนี่ให้ ก็คิดเหมือนนังกอล์ฟมาก
แต่พอมาดูเรื่องนี้ความคิดตัวเองก็เปลี่ยนไป
ด้วยความที่ตัวเอกของเรื่องทำอาชีพที่ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กัน แล้วอีกคนก็สามารถตายได้ตลอดเวลา
ทำให้ทุกวินาทีที่อยู่ด้วยกัน มันดูมีค่าสำหรับทั้ง 2 คน
แล้วฉากที่พระเอกมัดผมให้นางเอก บทมันทำให้เราไม่รู้สึกเลี่ยนเลย
แต่กลับทำให้ซึ้งน้ำตาแทบไหล แล้วก็ทำให้เราคิดได้ว่าสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้มันมีค่ามากแค่ไหนสำหรับคนที่รักกัน
และก็ฉากผูกเชือกรองเท้าที่เขาแสดงให้เห็นว่ารักและเป็นห่วงผู้หญิงคนนึงมากแค่ไหน
พอได้เป็นแฟนกัน หน้าที่ ที่ต่างคนต่างรับผิดชอบ การมาทานอาหาร ด้วยกันกลับเป็น fast food แทนที่จะเป็นดินเนอร์ใต้แสงเทียนอย่างคนทั่วไป
แค่เขาพับกระดาษห่อแซนวิชให้เธอ เช็ดปากให้ เราที่เป็นคนดูกลับตื้นตันน้ำตาไหล
คำขอบคุณก็ไม่เหมือนคู่อื่น
ที่สำคัญที่สุด...ทำให้ จขกท. เข้าใจความรู้สึกของญาติ/คนรัก ของทหาร/ตำรวจ ที่ออกปฏิบัติภารกิจที่เสี่ยงอันตราย
คนเขียนบทเก่งมากที่ทำให้อินและรู้สึกได้ขนาดนี้ ถ้าสุดท้ายพระเอกไม่กลับมาอย่าว่าแต่ทิชชู่เลย เอาผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำตาเลยดีกว่า
สำหรับตัวเองแล้ว เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่คนรักทำให้กันมันไม่ใช่เรื่องน่าขนลุกอีกต่อไป
เมื่อต่างคนต่างแสดงออกถึงความรักที่มีให้กันมันก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วล่ะคะ
แล้วมาดูกันว่าตอนสุดท้ายละครเรื่องนี้จะ Happy ending หรือ Sad ending กันแน่